Το όνομά του αποτελούσε πάντα σημείο αναφοράς. Φιλοξενήθηκε στο δεξί μπάκετ των κορυφαίων οδηγών αγώνων και ήταν πάντα νικητής. Άνθρωπος χαμηλών τόνων με μεγάλη πίστη στην Ορθοδοξία, αγαπητός από όλους και αυτό πηγάζει από το γεγονός ότι έχει μόνο φίλους. Σήμερα φιλοξενούμε τον Ακύλα Μαυρίδη.
GO: Η εμπλοκή σου με τους αγώνες αυτοκινήτου ήρθε ξαφνικά ή προηγήθηκε κάτι άλλο;
Α.Μ: Από μικρό παιδί είχα σχέση με τον (κύκλο) – τροχό. Η πρώτη εμπλοκή μου ήταν όταν έκανα μόνος μου ένα πατίνι με παλαιά ρουλεμάν. Αργότερα ασχολήθηκα με τα ποδήλατα και μου άρεσε πάντα να τα συντηρώ εγώ. Αναρωτιόμουν ποιος είναι ο κατασκευαστής αυτού του στρόγγυλου αντικειμένου που πάει μόνο του στις κατηφόρες. Μετά ήρθε το αυτοκίνητο. Θυμάμαι ένα τζιπ αγνώστου κατασκευής μαζί με έναν θείο μου που ήταν γαλατάς και μαζεύαμε γάλατα από τα χωριά και εγώ νοητά οδηγούσα.
Η εμπλοκή μου με τους αγώνες έρχεται αφού γνώρισα τον Κώστα Χαμπή. Μου ζήτησε να γίνω συνοδηγός του και τότε τρέχαμε με ένα πολύ καλό NSU με μοτέρ από οίκο της Αγγλίας.
GO: Πότε ξεκίνησε η αγωνιστική σου καριέρα;
Α.Μ: Μετά την θητεία μου στο ναυτικό εργάστηκα σε μία εταιρία ελαστικών και μετά άνοιξα δικό μου μαγαζί και διέθετα τις ζάντες Gotti. Εδώ έρχεται η εμπλοκή μου με τους αγώνες αφού γνώρισα τον Κώστα Χαμπή, έναν εξυπνότατο άνθρωπο στη ζωή μέχρι και σήμερα που έτρεχε σε αγώνες με συνοδηγό τον Γιάννη Κέμπετζη. Μου ζήτησε να γίνω συνοδηγός του και τότε τρέχαμε με ένα πολύ καλό NSU με μοτέρ από οίκο της Αγγλίας. Με αυτό το αυτοκίνητο έκανα λίγους αγώνες διότι περάσαμε στην εποχή των Ford Escort. Με τον Χαμπή κάναμε πολλούς αγώνες και φυσικά όλοι γνώριζαν τις ικανότητες του στα χωμάτινα ράλλυ. Ήταν δουλευταράς, πεισματάρης και μπροστάρης στους αγώνες της Βορείου Ελλάδος. Μαζί τρέχαμε περίπου 11 χρόνια.
GO: Όλοι εμείς που ζήσαμε την εποχή εκείνη εκπλαγήκαμε όταν άλλαξες οδηγό και από τον Χαμπή πήγες στον Καλεμτζάκη. Τι είχε συμβεί τότε;.
Α.Μ: Ο “χωρισμός” μου με τον Χαμπή έγινε για μία ασήμαντη παρεξήγηση όμως μέχρι και σήμερα παραμένουμε φίλοι. Ο Sir Καλεμτζάκης μόλις έμαθε το γεγονός την ίδια ημέρα στον ΑΟΘ, όπου κάθε βράδυ συναντιόμασταν όλοι, σηκώνεται και με το δικό του ύφος (όχι μάγκικο, δεν υπήρξε ποτέ) μου είπε ότι από αύριο τρέχουμε μαζί. Έτσι γεννήθηκε το σιαμαίο δίδυμο στους αγώνες και την άλλη ημέρα με το μουλάρι ήμασταν στα βουνά.
Ο Sir Καλεμτζάκης μόλις έμαθε τον “χωρισμό” μου με τον Χαμπή, σηκώνεται και με το δικό του ύφος (όχι μάγκικο, δεν υπήρξε ποτέ) μου είπε ότι από αύριο τρέχουμε μαζί.
GO: Η αλλαγή από οδηγό σε οδηγό σε ανάγκασε να αλλάξεις κάποια δεδομένα στο διάβασμα και στην οργάνωση σε κάθε αγώνα;
Α.Μ: Από τις πρώτες δοκιμές μας παρατήρησα πολλές ατέλειες όχι προς την οδήγηση αλλά στα γραπτά, την δομή των δοκιμαστικών, στα Service και γενικά στην οργάνωση ενός αγώνα. Ο Γάκης ήταν καλός δέκτης και έκανε ότι του έλεγα. Από τις πρώτες ημέρες της συνεργασίας μας μου είχε κάνει εντύπωση η υπακοή (τελειότητα) του παιδιού ( ήταν ένα μεγάλο παιδί) άριστος οδηγός αγώνων και αν μιλήσουμε για άσφαλτο θεωρώ ότι ήταν η πανδαισία για τον συνοδηγό και τους φίλους του σπορ. Χωρίς υπερβολή θα πω ότι σταματούσαμε τα χρονόμετρα. Μαζί τρέξαμε 10 χρόνια και οδηγήσαμε αυτοκίνητα Ascona, Manta και Sierra.
GO: Θυμάμαι ότι συμμετείχες σε αγώνες και με άλλους οδηγούς. Μπορείς να μας τους αναφέρεις;.
Α.Μ: Είχα την ευκαιρία να συνοδηγήσω μαζί με τα μεγάλα ονόματα της τότε εποχής όπως ο Τσομπανόπουλος, ο Μανωλόπουλος ο Πανουριάς από την Λαμία που τρέξαμε σε Ακρόπολις ενώ είχα προτάσεις και από άλλους οδηγούς αλλά στο τέλος θα γινόμουνα…
Ειδική αναφορά θα κάνω για τον φίλο μου Γιώργο Στόικο. Με το γνωστό Peugeot 306 τρέξαμε μαζί για έναν χρόνο ακολουθώντας το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ασφάλτου και καταφέραμε να είμαστε τρίτοι γενικής στην κατηγορία μας. Αξίζει να αναφέρω ότι το μοτέρ του αυτοκινήτου εκείνη την εποχή ήταν για την χαλυβουργία της Σίνδου όμως το πείσμα του Γιώργου και το δικό μου έφερε αυτό το αποτέλεσμα. Αν ο Γιώργος συνέχιζε τους αγώνες θα είχε τρομερές εξελίξεις.
GO: Με ποιους οδηγούς της εποχής σου θα ήθελες να τρέξεις αλλά δεν είχες την ευκαιρία; Αναφέρομαι σε Έλληνες και ξένους.
Α.Μ: Κάποτε είχα μία πρόταση από την ομάδα του Τζίγγερ να τρέξω μαζί του στα ράλλυ ΔΕΘ και Χαλκιδικής αλλά έπρεπε να περάσει από το συμβούλιο της εταιρίας. Και που να ξέρουν τον Ακύλα. Έτσι δεν προχώρησε η συνεργασία. Φυσικά και θα ήθελα διότι ήταν μεγάλος οδηγός. Επίσης θα ήθελα να είχα κάνει έστω έναν αγώνα με τον Βωβό. Από τους ξένους οδηγούς συμπαθούσα πολλούς, ιδιαίτερα τον Μπλόγκβιστ.
GO: Γνωρίζουμε ότι είσαι βαθειά θρησκευόμενο άτομο και επισκέπτεσαι συχνά το Άγιο Όρος. Τι σημαίνει για σένα η θρησκεία;
Α.Μ: Γνώρισα την θρησκεία και η πίστη μου είναι βαθειά. Έχω γράψει και τρία βιβλία το τελευταίο ονομάζεται Ορθή Δοξασία και επειδή όλοι όσοι εκεί ανήκουμε πιστεύω ότι οφείλουμε να την μελετήσουμε.
GO: Πολλοί σε θεωρούν και σε λένε δάσκαλο. Πές μου αν αποδέχεσαι αυτόν τον χαρακτηρισμό και επίσης θέλω να μου πεις αν έρχονται να σε συμβουλευτούν νέοι οδηγοί και συνοδηγοί.
Α.Μ: Η ταπεινότητα μου δεν μου επιτρέπει να αποδεχτώ τον χαρακτηρισμό όμως αφού το λένε κάτι θα ξέρουν. Κατά καιρούς έρχονταν νέα παιδιά όπως ο Πέτρος Κώνστας και άλλοι με ρωτούσαν και έδινα τις συμβουλές μου. Μάλιστα μου είχαν ζητήσει να κάνουμε σχολή συνοδηγών αλλά η ιδέα αυτή δεν προχώρησε.
Με τον Ακύλα Μαυρίδη πριν κλείσουμε την συζήτηση θυμηθήκαμε πολλά γεγονότα από την καλή εποχή των αγώνων, μας ευχαρίστησε για την πρωτοβουλία μας να παρουσιάζουμε κάθε μήνα τους παλαιούς αγωνιζόμενους που θεωρεί ότι το δικαιούνται, και όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος αυτός να ξεκινήσουμε με την παρουσίαση των νέων οδηγών και συνοδηγών ενώ σαν ταπεινός φιλοαγιορείτης και βετεράνος του σπορ ευχαρίστησε τον Κώστα Χριστόπουλο για την πολύχρονη προβολή των αγώνων.
