Γεννήθηκε στο χωριό Δουμπιά της Χαλκιδικής, εκεί που τα προηγούμενα χρόνια περνούσαν τα αγωνιστικά αυτοκίνητα που συμμετείχαν στα ράλλυ Χαλκιδικής και ΔΕΘ. Έβλεπε κάθε χρόνο τα αυτοκίνητα να περνούν από το χωριό του, τον κόσμο να συγκεντρώνεται στην πλατεία του χωριού και να χειροκροτεί αλλά λόγω μικρής ηλικίας δεν μπορούσε να καταλάβει τι συνέβαινα. Αυτές τις εικόνες είχε στο μυαλό του όταν αποφάσισε να σπουδάσει την τέχνη του μηχανικού αυτοκινήτου και να ασχοληθεί με τους αγώνες.
Για να μάθει ακριβώς τι κάνουν οι οδηγοί αγώνων και πώς ετοιμάζουν τα αυτοκίνητα για τους αγώνες ακολούθησε κάποιους οδηγούς συμμετέχοντας στην ομάδα τεχνικής υποστήριξης μέχρι την ημέρα που αποφάσισε να αγοράσει το δικό του αγωνιστικό αυτοκίνητο. Ο Κώστας Αναγνωστάκης που σήμερα είναι σχεδόν ο παλαιότερος εν ενεργεία οδηγός αγώνων θυμάται τα παιδικά του χρόνια με νοσταλγία.
Κ.Α. Φανταστείτε ένα παιδί σε ηλικία μόλις 9 ετών να βρίσκεται ανάμεσα στους ανθρώπους που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία του χωριού για να δούνε τα αγωνιστικά αυτοκίνητα. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι ήταν αγώνας και αναρωτήθηκα ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που τρέχουν με τα αυτοκίνητα τους. Αναφέρομαι στην εποχή που περνούσε από το χωριό μου ένα αγροτικό αυτοκίνητο που μάλλον πωλούσε κάποια προϊόντα και μία φορά το λεωφορείο του ΚΤΕΛ Χαλκιδικής. Αργότερα αποφάσισα να ακολουθήσω το επάγγελμα του μηχανικού αυτοκινήτων. Τελείωσα την σχολή και άρχισα να παρακολουθώ τους αγώνες μέχρι την ημέρα που ο Λάκης Βαλασίδης θα έτρεχε σε έναν αγώνα και μου ζήτησε να τον βοηθήσω. Αυτή ήταν και η πρώτη μου επαφή με το σπορ. Στην πορεία γνώρισα κάποιον Ανέστη από την Αθήνα που έτρεχε με το αυτοκίνητο του Κόκοτα. Μου ζήτησε να βοηθήσω στο Ακρόπολις που έφθανε μέχρι την Βέροια και αυτό ήταν μία ένεση που με έφερε στο χώρο.
GO Ποια χρονιά ξεκίνησες και ποιος ήταν ο πρώτος αγώνας;
Κ.Α. Το 1983 έτρεξα στον πρώτο αγώνα μου και ήταν το Σκρά-Κιλκίς Λαχανά. Ο αγώνας ήταν στο χώμα και συμμετείχαν όλα τα μεγάλα ονόματα της εποχής τους οποίους γνώριζα διότι για πολλά χρόνια ήμουνα στην τεχνική ομάδα του Τσαμπανόπουλου. Θυμάμαι το Ακρόπολις που τερμάτισε ο Βασίλης το οποίο έφθανε μέχρι την Πελοπόννησο, εγώ είχα να κοιμηθώ τρία εικοσιτετράωρα για να προλάβω και να είμαι έξω από τις ειδικές διαδρομές πριν φθάσει το αυτοκίνητο. Εποχές χαραγμένες βαθειά στη μνήμη μου που δεν θα ξεχάσω ποτέ.
GO Το όνομα σου έχει συνδεθεί με τα αυτοκίνητα Suzuki. Εγώ σε θυμάμαι και με άλλα αυτοκίνητα. Θέλω να μου πεις ποια ήταν αυτά και γιατί επέλεξες το σημερινό αυτοκίνητο που χρησιμοποιείς χρόνια;
Κ.Α. Το πρώτο αυτοκίνητο ήταν ένα Toyota Corolla KE30 και στον πρώτο μου αγώνα θυμάμαι αυτό που λένε η τύχη του πρωτάρη ήμουνα 6ος γενικής και 1ος στα 1600.Δέν θα ξεχάσω την συμβουλή των έμπειρων οδηγών που μου είπανε μην ενθουσιάζεσαι διότι αυτό που πέτυχες ήταν καλό αλλά θα δούμε και την συνέχεια. Με αυτό το αυτοκίνητο έτρεξα 4 χρόνια και μετά πήρα ένα Ford Escort. Μετά από 2 χρόνια αγώνων πήρα ένα Οpel Kadett GTE και μετά ένα Opel Manta. Τελικά επέλεξα το Suzuki διότι τα GTi ήταν σχεδόν τα μοναδικά με 101 ίππους και με κίνηση στους εμπρός τροχούς, και αναγκάστηκα να αλλάξω τρόπο οδήγησης διότι μέχρι τότε οδηγούσα αυτοκίνητο με πίσω κίνηση. Υπάρχει και ένα σημαντικός λόγος που επέλεξα αυτό το αυτοκίνητο. Ήταν η επαγγελματική μου ενασχόληση με αυτά τα αυτοκίνητα οπότε θα έλεγα ότι ήταν μονόδρομος.
- GO. Σήμερα στους αγώνες τρέχουν πολλά νέα παιδιά. Πως αισθάνεται ένας οδηγός όταν είναι σε ηλικία 60 ετών και πρέπει να συναγωνιστεί με νέους που έχουν μικρότερη εμπειρία αλλά περισσότερες αντοχές;
Κ.Α. Η ερώτηση αυτή μου θυμίζει κάτι που με ρωτάνε συνεχώς. Μου λένε έγινες 60 ετών, κέρδισες πολλούς αγώνες και τίτλους στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και στη Βόρεια Ελλάδα. Μήπως ήρθε η ώρα να σταματήσεις; Εγώ απαντώ ότι μετά από 216 αγώνες που έχω συμμετάσχει δεν τρέχω για να κερδίσω κάποια επιπλέον κύπελλα από αυτά που έχω. Τρέχω διότι αυτό με ξεκουράζει και με γεμίζει. Θα έλεγα ότι είναι ένα ελιξίριο νεότητας και όσο θα μπορώ θα τρέχω. Χαίρομαι που τρέχω ανάμεσα σε νέα παιδιά αν και ο αριθμός τους είναι μικρός και θα ήθελα να είναι μεγαλύτερος διότι θυμάμαι ότι την χρονιά που άρχισα να τρέχω ήμουνα ανάμεσα σε 120 συμμετοχές. Εδώ να επισημάνω κάτι. Την εποχή που ξεκίνησα τους αγώνες προσπαθούσα να καταλάβω τον τρόπο που οδηγούσαν τα μεγάλα ονόματα εκείνης της εποχής για να γίνω καλύτερος οδηγός. Σήμερα τα νέα παιδιά μπαίνουν σε αγώνα και πιστεύουν ότι θα κερδίσουν όλους τους άλλους, συχνά απογοητεύονται και φεύγουν από το σπορ τον πρώτο η δεύτερο χρόνο. Αυτή η κακή νοοτροπία πρέπει να αλλάξει.
- GO. Συνήθως ρωτάω τους παλαιούς οδηγούς αν αναπολούν την παλαιά καλή εποχή των αγώνων. Έρχονται στιγμές που θυμάσαι πράγματα με νοσταλγία;
Κ.Α. Είναι δύσκολο να ξεχάσω όσα έζησα. Φυσικά αναπολώ εκείνη την εποχή που ήμασταν όλοι φίλοι, τους άριστους αγώνες του ΑΟΘ και της ΕΛΠΑ στη Χαλκιδική, τις πολύ καλές διοργανώσεις άλλων λεσχών, χαιρόμασταν όταν ο αντίπαλος μας κέρδιζε αλλά την επόμενη ημέρα κάναμε παρέα, και γενικά αναπολώ μία εποχή που έκανα φιλίες που υπάρχουν μέχρι σήμερα. Πραγματικά εκείνη η εποχή μου λείπει.
GO. Πριν μερικά χρόνια άφησες τα ράλλυ και τρέχεις στις αναβάσεις. Γιατί έκανες αυτή την αλλαγή και αν σε ικανοποιεί αυτός ο θεσμός.
Κ.Α. Το πάθος μου ήταν, είναι και θα είναι τα ράλλυ. Αν με ρωτήσεις τι θέλω να κάνω θα σου πω ότι θέλω να κατέβω 10 φορές τον Χολομώντα διότι αυτή είναι για μένα ειδική διαδρομή. Όταν τρέχω σε ειδική διαδρομή 5 η 10 χιλιόμετρα εγώ την θεωρώ ένα παιχνίδι. Αναγκάστηκα να τρέξω στις αναβάσεις λόγω πίεσης στη δουλειά μου αλλά και για ένας επίσης σημαντικό λόγο. Δεν υπάρχουν πλέον θεατές στα ράλλυ και επειδή σέβομαι κάθε χορηγό μου όταν του δίνω φωτογραφίες θέλω να βλέπει τους πολλούς θεατές που παρακολουθούν τον αγώνα μου. Στις αναβάσεις υπάρχουν πολλοί θεατές που μου θυμίζουν τους αγώνες που γίνονταν πριν πολλές δεκαετίες.
GO.Έχουν γίνει κατά καιρούς στο χώρο συζητήσεις για το γεγονός ότι πάντα έχεις μεγάλους χορηγούς. Το ερώτημα είναι πως τα καταφέρνεις;
Κ.Α. Όταν ξεκίνησα τους αγώνες για περίπου 15 χρόνια είχα μικρούς χορηγούς και τα υπόλοιπα τα πλήρωνε η τσέπη μου. Αν θέλεις να αναβαθμιστείς και να κάνεις κάτι καλύτερο αναγκάζεσαι να αναζητήσεις χορηγούς. Έψαξα και βρήκα μεγάλες εταιρίες όμως έχω οργανώσει ένα γραφείο τύπου με 4 άτομα που έχουν αναλάβει την προβολή της ομάδος. Σε κάθε αγώνα επικοινωνούμε το αποτέλεσμα στα ΜΜΕ και ο χορηγός βλέπει ότι η επένδυση του έχει αποτέλεσμα.
Φέτος ο Κώστας Αναγνωστάκης θα ακολουθήσει τον θεσμό των αναβάσεων, στόχος του είναι και η συμμετοχή του στο ράλλυ ΔΕΘ που πως μας είπε του έχει λείψει, προετοιμάζει μόνος του το αγωνιστικό αυτοκίνητο με αποτέλεσμα να γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια, ενώ για την νέα διοίκηση του ΑΟΘ που είναι η λέσχη που είναι αθλητής είπε. Νέα διοίκηση, νέα παιδιά και με όρεξη. Γνωρίζουν από αγώνες όμως επειδή είναι διαφορετικό μία συμμετοχή σε αγώνα από μία διοργάνωση εύχομαι να αποφύγουν τα λάθη. Για την ΟΜΑΕ είπε ότι κάνει πολλά λάθη αλλά και κάποιες θετικές ενέργειες και με την ιδιότητα του αθλητή ζητάει από την Ομοσπονδία να βρει τρόπους για την προβολή των αγώνων. Αν υπάρξει προβολή του αθλήματος τότε θα βλέπουμε κόσμο μέσα στις ειδικές διαδρομές αλλά και νέους οδηγούς που θα θελήσουν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στο σπορ.
Φωτογραφίες: αρχείο/Κ. Αναγνωστάκης/ I.D. Papas
