Ο προσδιορισμός του όρου Time Attack ή στα ελληνικά αγώνες χρονομέτρησης αφορά στην κόντρα αυτοκινήτων με πολλούς ίππους και ακόμα περισσότερα αεροδυναμικά βοηθήματα ενάντια στο χρονόμετρο μέσα σε μια πίστα. Το ζητούμενο σε αυτούς τους αγώνες είναι απλό και τίμιο, κυνηγάς τον χρόνο και μόνο αυτόν γεγονός που επιτρέπει στους μηχανικούς να φτάσουν ή ακόμα και να προσπαθήσουν να υπερβούν τα όρια. Το αποτέλεσμα σε διεθνές επίπεδο είναι εντυπωσιακά αυτοκίνητα με καινοτόμες τεχνολογίες και άγρια οπτική. Οι αγώνες Time Attack ξεκίνησαν την δεκαετία του 1960 από την Ιαπωνία αλλά από τότε κύλησε χείμαρρος το νερό στο συγκεκομμένο αυλάκι, με την τεχνολογία να έχει κάνει τεράστια άλματα και τους χρόνους να πέφτουν σαν ώριμα φρούτα. Από το 2010 το World Time Attack Challenge τελείται στο Sydney Motorsports Park της Αυστραλίας όπου αναμετριούνται οι καλύτεροι του κόσμου.
Στους αγώνες χρονομέτρης οι θεατές μπορούν να σχετιστούν με το θέαμα καθώς τα αγωνιστικά δεν είναι κάποια φουτουριστικά τετρακίνητα θηρία ή μονοθέσια τετράτροχα αλλά αυτοκίνητα που μοιάζουν με αυτοκίνητα. Από μικρά οικονομικά Civic ή Starlet μέχρι δυνατά Skyline το ζητούμενο είναι η νίκη έναντι στον χρόνο σε όποια κλάση και αν ανήκεις. Γυαλί και κομμάτια της καρότσας που αντικαθιστούνται από ανθρακόνημα ή plexi για να λιγοστέψουν τα κιλά και καινοτόμες τεχνολογικές λύσεις για να αυξήσουν την δύναμη με προσοχή στην λεπτομέρεια είναι αυτό που χαρακτηρίζει καταρχήν αυτούς τους αγώνες.
Η αεροδυναμική είναι αυτή που κάνει την διαφορά και το πεδίο όπου συμβαίνουν εξωφρενικά πράγματα καθώς τα μυαλά πίσω από τα πιο γρήγορα αυτοκίνητα κατάφεραν να τιθασεύσουν την σκοτεινή πλευρά της αεροδυναμικής μετατρέποντάς την σε ένα ξίφος που πετσοκόβει τους χρόνους στην πίστα. Ο σχηματισμός, η εξομάλυνση και η κατεύθυνση του αέρα είναι ενέργειες που ακόμα εξελίσσονται και το ζητούμενο είναι να βρεθεί η πιο καθαρή και διακριτική γραμμή διοχέτευσης του αέρα ώστε να «καμφθεί» στο ελάχιστο η αντίστασή του. Η μαγική λέξη είναι downforce, δηλαδή η δύναμη που «κολλάει» το αυτοκίνητο στην άσφαλτο χωρίς όμως να το επιβραδύνει, για να επιτευχθεί ο σκοπός επιστρατεύονται τεράστια τούνελ αέρα κάτω από το δάπεδο, ποδιές και περσίδες ή αεροτομές που συνεισφέρουν σε αυτό.
Ο καθένας μπορεί εύκολα να προμηθευτεί μια πίσω αεροτομή αλλά λίγοι είναι αυτοί που μπορούν πραγματικά να λειτουργήσουν μια εμπρός αεροτομή εξωπραγματικών διαστάσεων όπως για παράδειγμα αυτή της Porsche 968 που καλείται να διαχειριστεί τους 1400 ίππους του 4λιτρου κινητήρα. Υπόψη αεροτομή όπως αυτή μπορεί να προσφέρει έως και τρεις τόνους downforce στους εμπρός τροχούς. Για να εξισορροπηθεί η τεράστια πίεση που δημιουργεί η εμπρός αεροτομή χρειάζεται μια εξίσου εξωφρενικά μεγάλη πίσω αεροτομή, αυτές σε κάποιες περιπτώσεις είναι τόσο μεγάλες που θυμίζουν κυριολεκτικά καρικατούρες από καρτούν. Αν και οπτικά μπορεί να δείχνουν αστείες η τεχνολογία που τις αφορά σχετίζεται με τον τρόπο που συνεργάζονται ώστε να προσφέρουν την σταθερότητα που απαιτείται ώστε το πίσω μέρος ώστε του αγωνιστικού να «κολλάει» σαν ζεστή τσίχλα στην άσφαλτο.
Το ιδιαίτερα θετικό και αυτό που κάνει τους αγώνες χρονομέτρησης προσιτούς σε όλους είναι οι κλάσεις. Θέση σε αυτούς τους αγώνες μπορούν να βρουν αγωνιστικά αξίας από λίγων χιλιάδων έως εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Στο παγκόσμιο τέσσερις είναι οι κλάσεις: Clubsprint, Open, Pro Am και Pro.
Η κλάση Clubsprint θεσπίστηκε αρχικά ώστε να φιλοξενεί τους εραστές ερασιτέχνες της ταχύτητας δηλαδή απλά αυτούς που θέλουν να διασκεδάσουν. Όσο όμως κέρδιζε σε δημοτικότητα τόσο τα πράγματα σοβάρευαν, αν και οι κανόνες επιτρέπουν μικρές αεροδυναμικές επεμβάσεις, με κινητήρα τον μαμίσιο αλλά με ελευθερία βελτίωσης σε ότι αφορά την ιπποδύναμη. Απαγορεύονται τα σδειρικά κιβώτια ταχυτήτων και το βάρος πρέπει να είναι πάνω από 1425 κιλά ή 5% κάτω από το εργοστασιακό.
Η Open είναι η πιο δημοφιλής κλάση με τον ανταγωνισμό να συμπεριλαμβάνει από πολύ σοβαρούς ιδιώτες αγωνιζόμενους μέχρι και καταξιωμένες εταιρίες βελτιώσεων. Οι περιορισμοί στα αεροδυναμικά βοηθήματα είναι σαφώς λιγότεροι από ότι στην Clubsprint, επιτρέπονται πάνελ από ανθρακόνημα, σειριακά κιβώτια ταχυτήτων και το ελάχιστο βάρος πρέπει να είναι 1257 κιλά ή 15% κάτω από ρο εργοστασιακό.
Η Pro Am είναι η είσοδος στον κόσμο των αεροδυναμικών βοηθημάτων με δύο περιορισμούς: απαγορεύονται οι επαγγελματίες οδηγοί και ο Nitro ψεκασμός. Τα παράθυρα μπορούν να είναι από το ελαφρύ πολυκαρμπονικό υλικό Lexan, τα πάνελ της καρότσας από ανθρακόνημα, σειριακό κιβώτιο ταχυτήτων με paddle στο τιμόνι και ελάχιστο βάρος 1200 κιλά ή 20% κάτω από το εργοστασιακό.
Η Pro είναι ο παιδότοπος των μεγάλων παικτών, τα αστέρια στον ουρανό του Time Attack. Τα αγωνιστικά θα πρέπει να διατηρούν το πάτωμα αφήνοντας τα υπόλοιπα στους μηχανικούς των οποίων οι μετατροπές καθιστούν τα αγωνιστικά πρωτότυπα όπως για παράδειγμα αυτά της LMP1 και πολλαπλασιάζουν το κόστος. Αν και αυτοκίνητα παραγωγής έχουν τετραψήφιο αριθμό ιπποδύναμης και επιτρέπεται η χρήση Nitro οπότε και το βάρος πρέπει να είναι το λιγότερο 1200 κιλά. Με τόση δύναμη downforce ο τρόπος που στρίβουν τα αγωνιστικά της κλάσης είναι εξίσου εξωφρενικός. Για παράδειγμα στο Tsukuba σιρκουί της περιφέρειας Ibaraki στην Ιαπωνία η διαδρομή των 2 χιλιομέτρων είναι μεν μικρή σε μήκος αλλά «τεράστια» σε τεχνική δυσκολία. Το 2010 όλοι αναρωτιόντουσαν αν είναι εφικτό να πέσει ο χρόνος κάτω των 60 δευτερολέπτων σήμερα οι πρωταγωνιστές κυνηγούν τα 49 δευτερόλεπτα.
Οι οδηγοί κυνηγούν το ανεπαίσθητο άσε του γκαζιού, τα λιγοστά μέτρα που πάτησαν νωρίτερα το πεντάλ του φρένου. Έτσι οδηγώντας στο όριο τα λάθη είναι αναμενόμενα, οπότε όταν οι οδηγοί αγνοούν τους νόμους της φυσικής το αποτέλεσμα είναι θεαματικοί έξοδοι με 160 συν χλμ./ώρα.
Ανάμεσα στις κλάσεις ή όταν υπάρχει διακοπή μπαίνουν στην πίστα τα παιδιά της πλαγιολίσθησης αφού για κάθε S13 και Skyline υπάρχουν το λιγότερο πέντε αυτοκίνητα που καταστρέφουν λάστιχα. Επιπλέον διεξάγονται στις ευθείες αγώνες dragster με κάποια από τα πιο γρήγορα street-legal αυτοκίνητα συμπεριλαμβανομένου του θρυλικού Maatouks Racing KING32.
