Η Ferrari 340 Mexico κατασκευάστηκε από την ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία για να κερδίσει στον αγώνα Carrera Panamericana του 1952.
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ
Το ΧΙΑΟΜΙ SU7 «έσπασε» τα χρονόμετρα στο Nurburgring (video)
FIA Motorsport Games 2024: Οι επιδόσεις των Ελλήνων
Η ηλεκτροκίνηση προβληματίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση
Του Νίκου Μιχαλόπουλου
Κατασκευάστηκαν συνολικά μόλις τέσσερις μονάδες, αλλά η 340 Mexico έπαιξε σημαντικό ρόλο τόσο στη καθιέρωση του περήφανου αλόγου στους αγώνες αντοχής όσο και στην επιτυχία του συνολικά στους αγώνες. Ο Carrera Panamericana θεωρείται ο πιο επικίνδυνος αγώνας δρόμου που έγινε ποτέ.
Ο Carrera Panamericana, ο οποίος σχεδιάστηκε από τη μεξικανική κυβέρνηση ως τη βάση για μια παγκόσμια δημοσιότητα της παναμερικανικής οδού που μόλις ολοκληρώθηκε, ήταν μια πενθήμερη εκδήλωση που κάλυπτε όλο το μήκος του νέου δρόμου. Μιλάμε για πάνω από 3500 χλμ σε εννέα στάδια.
Ferrari 340 Mexico: Μια 340 America σχεδιασμένη για να αντιμετωπίσει καλύτερα τον δύσκολο αγώνα
Για πολλούς Αμερικανούς η πρόκληση αυτού του μοναδικού και απαιτητικού αγώνα αποδείχτηκε πολύ δύσκολο να αντισταθούν. Ερασιτέχνες και επαγγελματίες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα με πάνω από 130 αυτοκίνητα που παρατάχθηκαν στις 5 Μαΐου 1950 για τον εναρκτήριο αγώνα.
Βασισμένη στην 340 America, η Ferrari 340 Mexico σχεδιάστηκε από την αρχή για να ανταπεξέρχεται στις τεράστιες αποστάσεις και την ποικίλη ποιότητα του δρόμου της Carrera Panamericana. Μεταξύ άλλων, ο πίσω άξονας και το κιβώτιο ταχυτήτων έχουν ενισχυθεί και έχει προστεθεί ένα μεγάλο ρεζερβουάρ καυσίμου 150 λίτρων.
Αν και αρκετά επικίνδυνος (τρεις οδηγοί δυστυχώς σκοτώθηκαν στις πέντε ημέρες του πρώτου αγώνα), ο αγώνας τράβηξε την προσοχή της ευρωπαϊκής αγωνιστικής ελίτ. Ο Hershel McGriff πέρασε για πρώτη φορά τα όρια με το Oldsmobile 88 του.
Ενώ οι περισσότεροι από τους αγωνιζόμενους είχαν συμμετάσχει στον αγώνα με βαριά, προσαρμοσμένα οχήματα που απαιτούσαν την υποστήριξη μιας ομάδας (τα φορτηγά θα ακολουθούσαν τον αγώνα φέρνοντας ανταλλακτικά και νέα ελαστικά και φρένα για να ανταπεξέλθουν στους δύσκολους δρόμους), το ελαφρύ και μη τροποποιημένο του McGriff είχε εύκολη εργασία κατά μήκος των ελικοειδή ορεινών δρόμων.
Η νίκη του έπεισε τον Enzo Ferrari να συμμετάσχει με επίσημη ομάδα και να βάλει στόχο τη νίκη την επόμενη χρονιά το 1951. Η Ferrari κατάφερε να πάρει την πρώτη και δεύτερη θέση με ένα ζευγάρι Ferrari 112 Inters που οδηγούσαν οι πρωταθλητές της Formula 1 Piero Taruffi και Alberto Ascari. Αποφασίστηκε να επιστρέψει την επόμενη χρονιά, αλλά αυτή τη φορά με την 340 Mexico, ένα αυτοκίνητο που κατασκευάστηκε από την αρχή για να αντιμετωπίσει τις μοναδικές και απαιτητικές συνθήκες της πενθήμερης διοργάνωσης.
Από την αρχή, ο ανταγωνισμός ήταν πολύ πιο σκληρός από ό,τι σε προηγούμενες διοργανώσεις. Μέχρι τώρα είχε τραβήξει την προσοχή και υπήρχαν αρκετές επιγραφές από Jaguar, Mercedes, Lancia και Porsche. Αυτό έπεισε τους διοργανωτές να δημιουργήσουν μια νέα κατηγορία ευρωπαϊκών σπορ αυτοκινήτων.
Κάτω από το καπό υπήρχε ο V12 των 4,1 λίτρων που σχεδίασε ο Aurelio Lampredi
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η Ferrari 340 Mexico ήταν βασικά ένα προσαρμοσμένο 340 America. Ο σχεδιασμός του αμαξώματος Vignale αποτελούνταν από ένα καπό μήκους 197 cm που κάλυπτε έναν κινητήρα V12 Lampredi 4,1 λίτρων ικανό να αναπτύξει ισχύ 284 HP και επέτρεπε στο αυτοκίνητο να φτάσει σε τελική ταχύτητα 282 km/h.
Προστέθηκε μια ισχυρότερη πέμπτη ταχύτητα καθώς και νέες κυλινδροκεφαλές με τετραπλά καρμπυρατέρ που θα αύξαναν περαιτέρω την ήδη εντυπωσιακή ισχύ του συστήματος μετάδοσης κίνησης. Ο πίσω άξονας και το κιβώτιο ταχυτήτων ενισχύθηκαν περαιτέρω και προστέθηκε ένα ρεζερβουάρ καυσίμου 150 λίτρων για να αντισταθμίσει τις αποστάσεις που έπρεπε να διανύσει το αυτοκίνητο.
Στο τιμόνι της Ferrari 340 Mexico ήταν ο Luigi Chinetti και ο Alberto Ascari. Ο τελευταίος δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τον αγώνα ενώ ο Chinetti τερμάτισε στην τρίτη θέση.