Σενάριο σοκ! Κρίση μπαταριών μετά την έλλειψη ημιαγωγών;

Του Νίκου Μιχαλόπουλου

Όλοι γνωρίζουν για την κρίση των τσιπ στην αυτοκινητοβιομηχανία, την έλλειψη ημιαγωγών, που οφείλεται στο γεγονός πως οι Ταϊβανοί προμηθευτές προτιμούν να πουλούν στα μεγάλα ηλεκτρονικά είδη από τότε που ξέσπασε η πανδημία της Covid. Στο μέλλον, προβλέπεται η κρίση των μπαταριών για ηλεκτρικά αυτοκίνητα και plug-in υβριδικά.  Σε αυτή την περίπτωση, ο κορωνοϊός δεν έχει καμία σχέση με αυτό.

Τι θα μπορούσε λοιπόν να προκαλεί μια πιθανή κρίση μπαταριών;  Οι όμιλοι αυτοκινήτων προβλέπουν πως η παραγωγή BEV (100% ηλεκτρικά) και PHEV (Plug-In υβριδικά) θα αυξηθεί 6 φορές μεταξύ 2021 και 2025.

Για να διατηρηθεί αυτός ο ρυθμός, χρειάζεται τεράστια ποσότητα μπαταριών.  Για την κατασκευή των μπαταριών χρειάζονται επίσης Gigafactories.  Και εδώ βρίσκεται η πηγή του προβλήματος. Είναι ΛΙΓΑ.  Επιπλέον, η γραφειοκρατία αποτελεί τροχοπέδη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.  Για παράδειγμα, η Tesla θέλει να χτίσει ένα Gigafactory στο Βερολίνο.

Οι περιβαλλοντολόγοι συγκρατούνται και λειτουργούν ανασταλτικά.  Επιπλέον, χρειάζονται ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, για να αποτραπεί η δημιουργία ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα. Σε αυτή την περίπτωση, το πρόβλημα θα ήταν τεράστιο, με τη ρυπογόνο βάση και τα καθαρά αυτοκίνητα.

Βραχυκύκλωμα.  Από τη μια οι «πράσινοι» πιέζουν για το ηλεκτρικό αυτοκίνητο.  Από την άλλη, σταματούν την κατασκευή Gigafactories σε συγκεκριμένες περιοχές.  Ποιος ξέρει, ίσως το 2030 μπορεί να επιτευχθεί επαρκής αριθμός εργοστασίων που κατασκευάζουν μπαταρίες.

Στο μεταξύ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πιέζει πολύ. Προτείνει οι κατασκευαστές να παράγουν μόνο ηλεκτρικά αυτοκίνητα από το 2035. Η ιδέα εξετάζεται από τα άλλα όργανα της ΕΕ.  Και το Cop26 στοχεύει να απαγορεύσει τα θερμικά (βενζίνη και ντίζελ) στον κόσμο από το 2040.

Κρίση μπαταριών: Πιθανό σενάριο

Παράλληλα, θα αντιμετωπιστεί και το θέμα του NIMBY: Not In My Back Yard.  «Όχι στην πίσω αυλή μου».  Συνεχίζονται οι διαμαρτυρίες μελών τοπικών κοινωνιών για την μη κατασκευή δημοσίων έργων με σημαντική απήχηση, όπως εργοστάσια συγκεκριμένου τύπου και Gigafactories, ή τα έργα για τη δημιουργία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

  Όσοι μένουν σε μια συγκεκριμένη περιοχή ζητούν να χτιστεί η εγκατάσταση σε άλλη περιοχή.  Με τη σειρά τους, οι κάτοικοι αυτής της περιοχής επαναφέρουν το πρόβλημα στην κυκλοφορία, απαιτώντας τα έργα να γίνουν σε τρίτη «αυλή», όχι δική τους.

Στο βάθος, για να κατανοήσουμε την εξέλιξη των τιμών ορισμένων βασικών στοιχείων μπαταριών, όπως το ανθρακικό λίθιο, το θειικό κοβάλτιο , χαλκός και άλλες πρώτες ύλες, δημιουργείται το ερώτημα: «Πόσο θα κοστίζουν στο μέλλον;»

Είναι επίσης σκόπιμο να λάβουμε υπόψη μας την έκθεση του Δεκεμβρίου 2020 με τίτλο “The Battery Paradox”, που επιμελήθηκε το ανεξάρτητο ερευνητικό κέντρο πολυεθνικών SOMO.

Η άνευ προηγουμένου αύξηση της ζήτησης για λίθιο, κοβάλτιο και άλλες πρώτες ύλες εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον.  Και εγείρει το ερώτημα πόσο βιώσιμη και δίκαιη είναι πραγματικά μια μετάβαση που βασίζεται στη μαζική ανάπτυξη ηλεκτρικών οχημάτων;