Αν ρωτούσαμε τους φίλους του μηχανοκίνητου αθλητισμού τι τους θύμιζε το επίθετο Καλεμτζάκης σίγουρα η απάντηση θα ήταν ότι ο Γάκης ήταν ο καλύτερος οδηγός αγώνων αυτοκινήτου που πέρασε από την Βόρεια Ελλάδα έχοντας και πολλές επιτυχίες σε αγώνες Πανελληνίου Πρωταθλήματος. Κάποιοι ίσως να μην γνωρίζουν ότι ο Γάκης ζούσε και ανέπνεε για τον γιό του Στέλιο και ήθελε μία ημέρα να τον δει πρωταθλητή. Από μικρή ηλικία τον είχε μαζί του και του μετέδωσε το πάθος για τους αγώνες αλλά και τον τρόπο να ξεπερνά κάθε δυσκολία. Όταν ο μικρός Στέλιος ξεκίνησε τους αγώνες είδαμε έναν οδηγό με πείσμα και θάρρος να κερδίζει τίτλους συνεχώς. Σήμερα είναι επαγγελματίας μπασκετμπολίστας και μας παραχώρησε την συνέντευξη που ακολουθεί.
GO: Μεγάλωσες μέσα στους αγώνες παρακολουθώντας τον πατέρα σου που ήταν ο κορυφαίος οδηγός και άφησε την δική του εποχή. Ήταν επιθυμία του Γάκη να τρέξεις στους αγώνες καρτ η δική σου;
Σ.Κ. Ο πατέρας μου με μύησε στον μηχανοκίνητο αθλητισμό από πολύ μικρή ηλικία. Παρακολουθούσα τους αγώνες του και ήμουνα θεατής των αγώνων καρτ μέχρι που το μικρόβιο άρχισε να φυτρώνει μέσα μου και από εκεί και πέρα όλα ακολούθησαν μία αναμενόμενη πορεία.
GO: Πόσο δύσκολο ήταν να διαχειριστείς το γεγονός ότι ήσουνα ο γιός του Γάκη Καλεμτζάκη, ενός ανθρώπου που μέσα στους αγώνες ήθελε και ήταν πάντα πρώτος;
Σ.Κ. Πραγματικά όσοι γνώρισαν τον Γάκη και τον θυμούνται στους αγώνες, ήταν ο άνθρωπος που στόχος του δεν ήταν ποτέ απλά η κατάκτηση ενός πρωταθλήματος. Αυτό που έμαθα από εκείνος ήταν μέσα στις πίστες να ξεπερνώ τον εαυτό μου, τα όριά μου, τις αντοχές μου και να γίνομαι κάθε φορά καλύτερος. Κάτι που ακολουθώ μέχρι σήμερα στην ζωή μου.
GO: Για πολλά χρόνια ήσουνα πρωταγωνιστής των αγώνων καρτ και όσοι σε θυμούνται λένε ότι αποσύρθηκες νωρίς ενώ μπορούσες να κερδίσεις πολλά περισσότερα. Θέλω να μας θυμίσεις τι επιτυχίες είχες στα 7 χρόνια που συμμετείχες στους αγώνες και επειδή έτρεξες και στην Ευρώπη να σε ρωτήσω αν υπήρχαν οδηγοί που μπορούσαν να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό.
Σ.Κ. Από τον πρώτο χρόνο της συμμετοχής μου στους αγώνες ήθελα να ήμουν πρωταγωνιστής. Έτρεξα 7 χρόνια 1990-1997 και κατάφερα να κατακτήσω 7 πρωταθλήματα στην Βόρεια Ελλάδα ενώ συγχρόνως ακολουθούσα και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα το οποίο κατάκτησα τρείς φορές. Παράλληλα συμμετείχα και σε 2 αγώνες του Πανευρωπαϊκού τερματίζοντας στην τρίτη θέση. Την εποχή εκείνη και άλλοι Έλληνες οδηγοί συμμετείχαν σε αγώνες του εξωτερικού και διακρίθηκαν και θεωρώ ότι υπήρχαν ευκαιρίες για μία καριέρα στο εξωτερικό.
GO: Στην καριέρα σου θυμάσαι κάποιους οδηγούς που θεωρούσες ταλέντα;
Σ.Κ. Στην πορεία μέσα στους αγώνες καρτ γνώρισα πολλούς αθλητές με ταλέντο και σίγουρα δεν μπορώ να τους αναφέρω όλους. Ορισμένοι από αυτούς που ξεχώρισα ήταν οι Νίκος Γκίκας, Γιάννης Αντωνιάδης και Τάκης Καιτατζής από την Αθήνα και από την Θεσσαλονίκη θα αναφέρω τους Νίκο Πολυανίδη, Πέτρο Ρεμόνδο, Αυγουστή Αντωνέλη και Βασίλη Ρόμπο. Επίσης ένας από τους ποιο εντυπωσιακούς οδηγούς που έχω συναντήσει ήταν ο Alessandron Manetti.
GO: Σημαντικό ρόλο σε κάθε αγώνα παίζει ο μηχανικός κάθε οδηγού. Πέσμου ποιοι είχαν αναλάβει την τεχνική υποστήριξη σου;
Σ.Κ. Κάθε οδηγός βασίζεται στον μηχανικό του ο οποίος αναλαμβάνει την προετοιμασία του καρτ πριν τον αγώνα ενώ τον υποστηρίζει και σε κάθε αγώνα. Στα 7 χρόνια που ασχολήθηκα με τους αγώνες καρτ την τεχνική υποστήριξη είχαν αναλάβει ο Αλέκος Πολυανίδης και ο Salvatore στους οποίους οφείλεται ένα σημαντικό ποσοστό των επιτυχιών μου.
GO: Μετά τους αγώνες καρτ πολλοί οδηγοί επιλέγουν να ασχοληθούν με τους αγώνες αυτοκινήτου. Εσύ επέλεξες να γίνεις επαγγελματίας μπασκετμπολίστας. Γιατί έκανες αυτή την επιλογή;
Σ.Κ Το 1996 σε ηλικία 12 ετών δέχθηκα μία πρόταση να μείνω στην Ιταλία, να ενταχθώ στην ομάδα της Jolly Kart και να προετοιμαστώ για την Φόρμουλα 3 αρχικά και στη συνέχεια για την Φόρμουλα 1. Λόγω των ενδοιασμών που είχαν οι γονείς μου παρέμεινα τελικά στην Ελλάδα όπου για μένα πλέον δεν υπήρχε κίνητρο να συνεχίσω να αγωνίζομαι. Επιπλέον στην χώρα μας οι αγώνες αυτοκινήτου όπως και οι αγώνες καρτ είναι ακριβά σπορ. Έτσι πήρα την απόφαση να σταματήσω τους αγώνες και λίγο αργότερα προέκυψε στην ζωή μου το δεύτερο μεγάλο πάθος μου που είναι το μπάσκετ.
GO: Από μικρή ηλικία έφυγες από την Θεσσαλονίκη και πήγες στην Αθήνα. Εκεί σίγουρα δημιούργησες καινούριους φίλους. Σήμερα έχεις επικοινωνία με παλαιούς φίλους από την Θεσσαλονίκη που τρέχατε σε αγώνες;
Σ.Κ. Μέσα από τον χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού όλοι κάνουμε φίλους όπως και εγώ τις οποίες διατηρώ μέχρι και σήμερα. Επικοινωνώ πολύ συχνά με τον Πέτρο Ρεμόνδο ενώ πλέον θεωρώ οικογενειακούς μου φίλους τους Διαμαντή Τζαμπάζη, Βαγγέλη Ζάχο και Νίκο Γκίκα.
