Ο διάδοχος της Veyron ήρθε και ακούει στο όνομα Chiron, η κατασκευή των πρώτων 12 ξεκίνησε και κάποιοι την καμαρώνουν στο γκαράζ τους. Ποια διαδρομή ακολουθεί; Πως γίνετε από ανταλλακτικά ένα όνειρο 1479 ίππων πάνω σε 4 τροχούς;
Πριν γίνει οτιδήποτε πρέπει να διαλέξεις το χρώμα, η Bugatti προσφέρει για έξω 23 διαφορετικά χρώματα και οκτώ για τα κομμάτια από ανθρακονήματα ενώ για μέσα η επιλογή μπορεί να γίνει ανάμεσα σε 31 χρώματα. Επίσης υπάρχουν 30 χρώματα για τα κεντήματα, 18 για τους τάπητες και 11 για τις ζώνες ασφαλείας. Με μια επιπλέον χρέωση μπορεί κανείς να παραγγείλει το δικό του χρώμα όπως ένας πελάτης ο οποίος ήθελε την δική του Chiron στο χρώμα του μεταλλικού νερού, ότι και αν σημαίνει αυτό.
Αφού λοιπόν έγινε η επιλογή και δόθηκε η παραγγελία ξεκινά η πραγματική δουλειά για την Bugatti. Για κάθε παραγγελία ορίζεται μια υποδοχή όπου θα γίνει η συναρμολόγηση. Ο υπεύθυνος παραγγέλνει τα ανταλλακτικά τα οποία χρειάζονται τρεις εβδομάδες μέχρι να συγκεντρωθούν και άλλες τρεις εβδομάδες για να βαφτούν όσα χρειάζονται βάψιμο. Ένα μήνα πριν ξεκινήσει η παραγωγή ετοιμάζονται και δοκιμάζονται η καρότσα, το monocoque και το σασί ώστε να διασφαλιστεί πως ταιριάζουν.
Ο W16 είναι προκατασκευασμένος και έρχεται από τα κεντρικά της VW στο Salzgitter. Εκεί κάθε 8λιτρος quad-turbo κινητήρας δοκιμάζεται για οκτώ ώρες όπως και το 7τάχυτο κιβώτιο ταχυτήτων που κατασκευάζεται στο Molsheim.
Στην συνέχεια τρεις μηχανικοί εργάζονται σε έναν χώρο 1000 τ.μ. μια εβδομάδα για να συναρμολογήσουν το σασί με τον καθένα από αυτούς να μπορεί αν χρειαστεί να κάνει όλη την δουλειά μόνος του. Το πίσω μέρος του αυτοκίνητου «χτίζεται» κυριολεκτικά γύρω από τον θηριώδη κινητήρα στον οποίο έχουν τοποθετηθεί οι μεγάλες σωληνώσεις, το ψυγείο και τρεις αντλίες νερού οι οποίες μπορούν και ψεκάζουν ψυκτικό υγρό με δύναμη όπως μια μάνικα πυροσβεστικής. Η Chiron είναι μεν χειροποίητη αλλά για το «δέσιμο» χρησιμοποιείται ένα ηλεκτρονικό εργαλείο με την ονομασία EC nut-runner, με αυτό αποθηκεύονται στον υπολογιστή όλες οι πληροφορίες για κάθε ένα από τα 1800 μπουλόνια-αρθρώσεις που δένουν το σασί, την καρότσα και το monocoque. Το τελευταίο συνδέεται με το πίσω μέρος μέσω 14 μπουλονιών από τιτάνιο 34 γραμμαρίων έκαστο. Μόλις τοποθετηθούν οι τροχοί ξεκινά το «γέμισμα», το λαδάκι του κινητήρα και του κιβωτίου ταχυτήτων, υγρά φρένων και υδραυλικών τέλος ψυκτικό για το σύστημα ψύξης. Οι αντλίες δουλεύουν στο φουλ για δέκα λεπτά ώστε να διασφαλιστεί πως δεν χάνει από πουθενά το σύστημα ψύξης. Αφού περάσει και αυτό το τεστ βάζουν για πρώτη φορά μπρος τον κινητήρα μια πολύ σημαντική στιγμή για όλους. Το αυτοκίνητο πάει στο δυναμόμετρο όπου δοκιμάζεται για τρεις συνεχόμενες ώρες, ένας τεχνικός κάθεται στην θέση του οδηγού και γκαζώνει ώστε ένα διαπιστωθεί πως ο κινητήρας θα αντέξει στα δύσκολα. Κατά την διάρκεια της δοκιμής παράγονται 1200 αμπέρ, ρεύμα με το οποίο λειτουργούν οι βραστήρες, οι καφετιέρες και οι τοστιέρες στο κτήριο. Για την συναρμολόγηση της καρότσας χρειάζονται τρεις ημέρες, ενώ για το υδατοστεγές της υπόθεσης το αυτοκίνητο υπομένει 30 λεπτά συνθήκες καταιγίδας. Αν περάσει το τεστ τότε τοποθετείται το εσωτερικό και τέλος οι διάφανες ζελατίνες ώστε να πραγματοποιηθεί η τελική δοκιμή για την οποία ο οδηγός δοκιμών οδηγεί την Chiron στο 300 χλμ. μακρινό αεροδρόμιο Colmar. Η επιστροφή γίνεται πιο χαλαρά και χρειάζονται δύο επιπλέον ημέρες ώστε να ετοιμαστεί για τη παράδοση, οι ζελατίνες βγαίνουν, γίνετε ενδελεχές έλεγχος για τυχόν γρατζουνιές και μόνο όταν όλοι οι εμπλεκόμενοι διευθυντές δώσουν το ok υπογράφουν για να φύγει από το Molsheim.
{gallery}kosmos/Bugatti/him_chiron{/gallery}
