Το άρθρο 43 του ΚΟΚ που ουσιαστικά ¨παροτρύνει” για εγκατάλειψη θύματος

Η έξαρση του φαινομένου της συχνής εγκατάλειψης στους δρόμους των θυμάτων τροχαίων συμβάντων, αποδεικνύει ότι οι εξαιρετικά χαμηλές ποινές των ποινικών δικαστηρίων για οδικά αδικήματα οδηγούν σε διεύρυνση της οδηγικής αναλγησίας και ανευθυνότητας και όχι σε περιορισμό τους.

Είναι αδιανόητο η εγκατάλειψη θύματος τροχαίου συμβάντος στην άσφαλτο να εξακολουθήσει να είναι πλημμέλημα και μάλιστα πλημμέλημα επισύρον την εξαιρετικά χαμηλή εξαγοράσιμη ποινή των έξι μηνών φυλάκισης».

Τα σχετικά άρθρα

Στην ίδια αναφορά επισημαίνονται τα εξής σχετικά με τη νομοθεσία: «προκαλεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα το γεγονός ότι στις περιπτώσεις εγκατάλειψης του θύματος τροχαίου συμβάντος μετά την παρέλευση του 48ωρου αυτόφωρου, ο δράστης της εγκαταλείψεως του θύματος του τροχαίου συμβάντος εμφανίζεται στο πλησιέστερο Α.Τ. και του αποδίδονται κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος ενώ αφήνεται ελεύθερος ακόμη και στις περιπτώσεις εκείνες όπου επήλθε ο ακαριαίος ή ο μετέπειτα θάνατος του εγκαταλειφθέντος στην οδό θύματος του τροχαίου συμβάντος.

Το να εγκαταλείπεται ένα θύμα τροχαίου συμβάντος στο δρόμο χαρακτηρίζεται δυστυχώς από τον νομοθέτη ως πλημμέλημα, διότι στις περιπτώσεις των συμβάντων αυτών εγκατάλειψης θύματος, δυστυχώς, δεν εφαρμόζεται το άρθρο 306 του Ποινικού Κώδικα αλλά το άρθρο 43 του ΚΟΚ το οποίο αποτελεί μια απαράδεκτη επινόηση του νομοθέτη ο οποίος χαρακτηρίζοντας ως πλημμέλημα τις εγκαταλείψεις θυμάτων τροχαίων συμβάντων έχει δημιουργήσει συνθήκες ατιμωρησίας των απαράδεκτων απάνθρωπων αυτών συμπεριφορών εγκαταλείψεως των θυμάτων στους δρόμους.

Το Άρθρο 306
Το άρθρο 306 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο δυστυχώς δεν έχει εφαρμογή στις περιπτώσεις εγκατάλειψης στον δρόμο θύματος τροχαίου γεγονότος αλλά μόνο στις περιπτώσεις έκθεσης σε κίνδυνο μη σχετιζόμενο με τροχαία συμβάντα , ορίζει:

Ποινικός Κώδικας – Άρθρο 306, Έκθεση :
«Όποιος εκθέτει άλλον και έτσι τον καθιστά αβοήθητο, καθώς και όποιος με πρόθεση αφήνει αβοήθητο ένα πρόσωπο που το έχει στην προστασία του ή που έχει την υποχρέωση να το διατρέφει και να το περιθάλπει ή να το μεταφέρει, ή ένα πρόσωπο που ο ίδιος τραυμάτισε υπαίτια, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών».

Αν η πράξη προκάλεσε βλάβη στο παθόντα:
α) βαριά βλάβη στην υγεία του, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών.
β) το θάνατο του, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον έξι ετών.
Αλλά το παραπάνω άρθρο του Ποινικού Κώδικα, δεν αφορά τους οδηγούς και τα αδικήματα εγκατάλειψης στα τροχαία συμβάντα αλλά αφορά σε άλλες έκνομες εκτός οδικού δικτύου ανθρώπινες συμπεριφορές έκθεσης συνανθρώπων σε κίνδυνο υγείας ή ζωής.
Συνεπώς για τούς οδηγούς, ισχύει το άρθρο 43 ΚΟΚ, που υποβίβασε σε έξι μήνες την προβλεπόμενη ποινή για το ίδιο αδίκημα. Δυστυχώς ο οδηγός που εγκαταλείπει στον δρόμο το θύμα του θεωρείται ότι διαπράττει πλημμέλημα κατ’ εφαρμογή του άρθρου 43 ΚΟΚ και απειλείται με χαμηλή ποινή η οποία μπορεί να είναι και εξαιρετικά χαμηλή και να φτάσει τους έξι μήνες εξαγοράσιμης φυλάκισης.

Το Άρθρο 43

Το Άρθρο 43 ΚΟΚ (Συμπεριφορά σε περίπτωση ατυχήματος), το οποίο είναι αυτό που έχει εφαρμογή στις περιπτώσεις εγκαταλείψεως στον δρόμο των θυμάτων τροχαίου συμβάντος ορίζει :
«Αν από το οδικό τροχαίο επήλθε θάνατος ή σωματική βλάβη, κάθε οδηγός ή άλλος που χρησιμοποιεί την οδό, ο οποίος ενεπλάκη με οποιονδήποτε τρόπο στο ατύχημα, υποχρεούται επιπλέον :
α) Να δώσει την αναγκαία βοήθεια και συμπαράσταση στους παθόντες.
β) Να ειδοποιήσει την πλησιέστερη Αστυνομική Αρχή και να παραμείνει στον τόπο του ατυχήματος μέχρι την άφιξή της, εκτός αν είναι αναγκαία η απομάκρυνσή του για την ειδοποίηση της Αστυνομίας ή για την περίθαλψή των τραυματιών ή του ίδιου. Και στην περίπτωση αυτήν ο οδηγός υποχρεούται να αναγγείλει το ατύχημα στην Αστυνομική Αρχή το ταχύτερο δυνατόν. Αυτός, που παραβαίνει τις διατάξεις της παραγράφου 2 περίπτωση α’ και β’ του άρθρου αυτού 43 ΚΟΚ, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών. Αν από τη συμπεριφορά του ο παθών περιήλθε σε κίνδυνο ζωής ή επήλθε θάνατος ή βαριά σωματική βλάβη αυτού, ο υπαίτιος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών εφόσον η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη στις δύο πιο πάνω περιπτώσεις και με αφαίρεση της άδειας ικανότητας οδηγού για χρονικό διάστημα τριών (3) έως έξι (6) μηνών, η οποία επιβάλλεται υποχρεωτικά από το δικαστήριο».