Όταν το 2008 ο πρόεδρος της Toyota, Katsuaki Watanabe, αποφάσισε ότι ήθελε ένα “προσιτό” κουπέ 2+2 θέσεων, κατάλαβε ότι η εταιρία του δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στην παραγωγή του
μιας και οι γραμμές παραγωγής ήταν “κλεισμένες” από την ήδη πλήρη γκάμα οχημάτων που διέθετε παγκοσμίως. Έτσι τα Toyota GT 86 και Subaru BRZ, κατ’ουσία είναι δημιουργήματα της Subaru.
O Yoshio Hirakawa, υπεύθυνος δημιουργίας του BRZ, αναφέρονταν πάντα ως “το δικό μας” project και επιβεβαίωνε ότι η Subaru ήταν υπεύθυνη για την πραγματοποίηση του με την Toyota (έχει το 16,5% των μετοχών της Fuji Heavy Industries, μαμά εταιρία της Subaru) , να αναλαμβάνει τους τομείς της οργάνωσης και της σχεδίασης. Κλείνοντας να αναφέρουμε ότι η Subaru κατασκεύασε και μία καινούργια μονάδα παραγωγής για το αυτοκίνητο, κοντά στις κεντρικές της εγκαταστάσεις στο Oizumi της Ιαπωνίας.
Ο Hirakawa προωθούσε πάντα το BRZ ως πιο “ενθουσιώδες” σε αντίθεση με το πιο ¨πλούσιο” εξοπλιστικά GT 86.
Παρόλα αυτά δεν αρνήθηκε ποτέ ότι οι αλλαγές μεταξύ των δύο μοντέλων, περιορίζονται στην σχεδίαση των τροχών, τα σήματα και τα φώτα.
Στο δια ταύτα…
Εδώ και αρκετά χρόνια λείπει από το προσκήνιο ένα πραγματικά σπορ αυτοκίνητο. Ένα αυτοκίνητο, όχι με ένα κατεβατό ηλεκτρονικών βοηθημάτων με γνώμονα την άνεση αλλά ένα αυτοκίνητο με γνώμονα την οδηγική ευχαρίστηση. Τώρα μάλλον οι προσευχές των απανταχού οπαδών της “ξεχασμένης” αυτής κατηγορίας μάλλον εισακούστηκαν…
Το Subaru BRZ είναι μια μηχανή του χρόνου. Απλώς αγνόησε πολλά από τα τελευταία “καλούδια” της σημερινής αυτοκινητοβιομηχανίας που θέλει την οδήγηση όσο το δυνατόν πιο άνετη και τον οδηγό απαλλαγμένο από το τι συμβαίνει ακριβώς γύρω του. Ένα αυτοκίνητο-Φίλτρο μεταξύ του δρόμου και του οδηγού, που είναι τυλιγμένος σε βαμβάκι. Γιατί πολύ απλά, όλα τα παραπάνω είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που κάνει ένα πραγματικό σπορ αυτοκίνητο.
Σε αντίθεση με πιο πρόσφατα “σπορ αυτοκίνητα” λείπουν αυτά τα φίλτρα από το Subaru BRZ. Δεν υπάρχει ούτε, ειδοποίηση αλλαγής λωρίδας, ούτε κάμερα οπισθοπορείας, ούτε πολλαπλές ρυθμίσεις καθισμάτων. Υπάρχει όμως κάτι που δεν το συναντάς εύκολα σήμερα: διασκέδαση, διασκέδαση, διασκέδαση.
Το σασί είναι τόσο αυθεντικά σπορ με αυξημένο ποσοστό ακαμψίας, που σε συνδυασμό με την σπορ ρύθμιση της ανάρτησης έναν κακό δρόμο τον νιώθεις στα δόντια σου. Το χαμηλωμένο αμάξωμα σου δίνει την αίσθηση ότι κάθεσαι σχεδόν στον δρόμο. Ο τετρακύλινδρος μπόξερ κινητήρας βρυχάται με την ισχύ του να στέλνεται μέσω ενός μηχανικού κιβωτίου έξι ταχυτήτων με εξαιρετικά κοντές σχέσεις στον πίσω άξονα.
Κάτω από το μακρύ καπό του BRZ, υπάρχει ένα 2λιτρο μηχανικό σύνολο, επίπεδης διάταξης, το οποίο αποδίδει 200 ίππους στις 7.000 σ.α.λ. και 205 Nm ροπής. Το εργοστάσιο ανακοινώνει πως τα 0-100 χλμ/ώρα έρχονται σε 7,6 δλ, με την τελική ταχύτητα να περιορίζεται στα 226 χλμ/ώρα.
Μπορεί να μην σας “τρομάζουν” τα νούμερα, αλλά, όπως λέει και ένα ρητό: Η διασκέδαση δεν είναι μια ευθεία γραμμή “- και στις καμπύλες δείχνει τις αρετές του το Subaru BRZ.
Στο εσωτερικό, η τέλεια θέση οδήγησης, το τελείως κάθετο τιμόνι και τα καθίσματα που σε στηρίζουν άψογα συνηγορούν στον χαρακτήρα του μοντέλου. Το ταμπλώ δεν μπορούμε να πούμε ότι διεκδικεί βραβείο μοντέρνας σχεδίασης αλλά είναι πολύ λειτουργικό, με το στροφόμετρο να έχει τον πρώτο λόγο. Βρίσκεται στο κέντρο του πίνακα και είναι εξαιρετικά ευανάγνωστο. Τέλος η εξαιρετική συναρμολόγηση ενισχύει το αίσθημα απόλυτης στιβαρότητας του πλαισίου.
Συμπέρασμα
Ύστερα από την επαφή μας με το BRZ καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι μπορεί εύκολα να γίνει απο Δευτέρα έως Παρασκευή το όχημα των καθημερινών σας αναγκών και το Σαββατοκύριακο το αγχολυτικό σας, και ο λόγος που θα έχετε για 48ώρες ένα συνεχόμενο χαμόγελο στο πρόσωο σας.
Χωρίς πολλά λόγια, κάνει την δουλειά του που είναι η οδηγική ευχαρίστηση του κατόχου του, και την κάνει πολύ καλά μάλιστα.
Σίγουρα αδικείται από την περιρρέουσα κατάσταση μιας και η τιμή του είναι στα 34.050 ευρώ (τιμή με απόσυρση) ενώ περιορίζεται ακόμη περισσότερο το αγοραστικό κοινό από το φορολογικό βάρος των 2.000 κ.εκ. του κινητήρα του. Αλλά πιστέψτε μας, αν το αντέχετε αξίζει τον κόπο!
Στην πραγματικότητα μόνο ένα ερώτημα γεννάται: γιατί δεν κατασκευάζονται στις μέρες μας περισσότερα τέτοια αυτοκίνητα;